Eindelijk weer onderdeel van haar klas

In de serie jongeren en ouders in coronatijd vertellen jongeren en ouders uit Noord-Holland hun verhaal. Hoe hebben zij het coronajaar ervaren? En wat had anders gekund of zelfs gemoeten? Deze keer het verhaal van moeder Kati (49) en haar dochter Rebecca (21).

Rebecca’s problemen met mentale gezondheid en thuisonderwijs begonnen in 2018. Zij kreeg in dat jaar de ziekte van Pfeiffer en had zowel fysieke als mentale klachten. School werkte op aandringen mee aan een gespreid examen over twee jaar. Wel gaven ze aan dat het voor hen lastig te organiseren was. Het eerste eindexamenjaar ging Rebecca goed af en zij kon gewoon naar school. Maar in haar tweede eindexamenjaar (2019) werd de mentale druk te groot. Rebecca kwam weer thuis te zitten en besloot om haar eindexamen los te laten. Een ingrijpend besluit.

 

Geen onwil maar onwetendheid

Van praktische oplossingen, zoals mondelinge toetsen via Skype, of de les streamen zodat Rebecca vanuit huis mee kon doen wilde school niets weten. “De voornaamste ervaring met Passend Onderwijs is dat je niet automatisch krijgt wat je nodig hebt”, vertelt Kati. “Het is echter geen onwil, maar onwetendheid. Een school is vaak niet op de hoogte van wat er volgens Passend Onderwijs allemaal mogelijk is.” 

 

Corona veranderde alles

Tijdens de coronacrisis maakte het onderwijs grote stappen als het aankomt op maatwerk. Online lessen en mondelinge examens werden de norm. Rebecca voelde zich eindelijk weer onderdeel van haar klas. “Doordat de coronacrisis het onderwijs dwong om naar alternatieven te kijken, kon Rebecca alsnog haar diploma halen.” 

 

Het verschil maken zonder veel te doen

“Dag en nacht met elkaar thuis zitten en nergens heen kunnen. Daar ben ik inmiddels aan gewend als ouder van een thuiszitter die al voor corona 1,5 jaar thuisonderwijs had”, vertelt Kati. 

 

Hoe houd je dat samen vol? “Als ouder wil je het beste voor je kind, maar vaak kan je niet veel doen behalve luisteren en er voor haar zijn. Ook is het belangrijk om als ouder je zorgen te delen met je kind. Wel op een manier die niet belastend is voor je kind."

 

Wat nemen we mee?

"Wat deze coronatijd ons laat zien is dat de oplossingen die eerst als onmogelijk en niet haalbaar werden gezien toch wel haalbaar waren. En om als ouder en kind te accepteren dat er niet altijd een oplossing is. Je kunt er wel voor elkaar zijn en elkaar steunen."   
 
Kati hoopt van harte dat ook als de coronacrisis voorbij is het onderwijs zich blijft afvragen: doen we er alles aan om Passend Onderwijs te leveren?